Ενέργεια, Περιβάλλον και Πολιτεία

Εδώ και καιρό άπαντες προσπαθούν να μας ευαισθητοποιήσουν σε ζητήματα μόλυνσης και γενικά προστασίας του περιβάλλοντος, καθιστώντας μας εμμέσως υπεύθυνους για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Προσπαθώ να δω κατά πόσο το κράτος, οι βιομηχανίες, οι ΔΕΚΟ, το ΥΠΕΧΩΔΕ κλπ, οι κύριοι υπεύθυνοι της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης, ευαισθητοποιούνται και λαμβάνουν μέτρα προς αυτόν τον σκοπό. Δεν μπόρεσα να βρω κάτι ουσιώδες, μόνο παχυλές εξαγγελίες με κύριο στόχο την απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων και το ρίξιμο στάχτης στα μάτια ημών των ανίδεων.

Ξεκινάω από το πιο απλό. Τη ΔΕΗ. Είναι η πιο ρυπογόνος βιομηχανία στην Ελλάδα με σειρά προστίμων και έπεται συνέχεια. Πρόσφατα ακούσαμε την πρόθεση της εταιρείας να εγκαταστήσει σταθμούς παραγωγής ενέργειας από λιθάνθρακα σε διάφορα μέρη της χώρας και είδαμε και τις αντιδράσεις των τοπικών φορέων, οι περισσότερες των οποίων ήταν αντιδράσεις, έτσι απλά για να ‘χουμε κάτι να λέμε και όχι επί της ουσίας.

Χθες ήμουν στην ευρύτερη περιοχή της Πτολεμαΐδας, όπου παράγεται από λιγνίτη το 60% της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνουμε ετησίως. Δύο από τους σταθμούς παραγωγής ενέργειας της περιοχής, αυτός του Αγίου Δημητρίου και αυτός της Καρδιάς, είναι στους 4 πιο ρυπογόνους σταθμούς της Ευρώπης.

Ξέρουμε ότι, μεταξύ άλλων, προϊόν της καύσης είναι η θερμότητα, η οποία εκλύεται στο περιβάλλον και ευθύνεται για τη θέρμανση του πλανήτη. Καύσεις όμως έχουμε και στον οργανισμό μας! Ευθυνόμαστε λοιπόν και εμείς για την αύξηση της παγκόσμιας θερμότητας. Φαντάζομαι δεν θα υπάρξει limit up και πρόστιμα για τις εκπομπές CO2 από τους ανθρώπους.

Εκείνο που διαβλέπω είναι ότι μας περνάνε σιγά – σιγά ενοχές και παράλληλα μας καθιστούν συνυπεύθυνους για ότι συμβαίνει στο περιβάλλον, τη στιγμή που εμείς ευθυνόμαστε στο ελάχιστο για όλα αυτά. Καίμε και εκπέμπουμε ρύπους από προϊόντα που φτιάχνει η βιομηχανία για να βγάλει χρήματα. Ας μην τα παράγουνε για να μην τα καταναλώνουμε! Μα να μην παράγουμε ρεύμα, να μην έχουμε υγρά καύσιμα; Τι μου λέτε! Όλοι γνωρίζουν ότι μαζί με το πετρέλαιο αναπτύχθηκε και η τεχνολογία της ηλεκτροκίνησης, της κυψέλης υδρογόνου, ενώ εδώ και πολλά χρόνια έχει τελειοποιηθεί και η πυρηνική σύντηξη, η πιο φθηνή και ακίνδυνη μορφή ενέργειας! Ενέργεια σχεδόν από το μηδέν!

Αλλά δυστυχώς αν δεν εξαντληθούν τα συμβατικά καύσιμα, αυτές οι μορφές ενέργειας θα είναι προνόμιο των ανεπτυγμένων χωρών. Εμείς οι τρίτες χώρες θα καίμε κάρβουνο… θα είμαστε καταδικασμένοι σε θάνατο στην Πτολεμαΐδα και σε άλλες περιοχές από τη μόλυνση και τους ρύπους και θα πληρώνουμε το ένα τρίτο του οικογενειακού μας προγραμματισμού για δραστηριότητες που εξαρτώνται άμεσα από το μαύρο χρυσό.

Αδιαφορία επικρατεί στο σχεδιασμό και την κατασκευή των οδικών αξόνων! Καμιά μα καμιά ευαισθητοποίηση σε ότι αφορά το περιβάλλον! Οι εθνικές μας οδοί κυρίως αυτοί της περιφέρειας, όπως πχ η Εγνατία οδός, μοιάζουν σε μερικά σημεία σα να σχεδιάστηκαν από ανίδεους. Ένα παιδί θα έδινε καλύτερες λύσεις σε πολλές περιπτώσεις. Το θέμα κι εδώ είναι πάλι οικονομικό, γιατί μια ποιο ακριβή κατασκευαστική λύση σημαίνει λιγότερο κέρδος για τον εργολάβο. Περιττές ανηφόρες, για να μη σκαφτεί μια σταλιά έδαφος και δρόμοι που αγκαλιάζουν τις πλαγιές των βουνών, αναγκάζουν τα οχήματα να καίνε περιττές ποσότητες καυσίμων για όλη τη διάρκεια ζωής του έργου. Μιλάμε για δεκάδες εκατομμύρια λίτρα καυσίμων, ποσό δυσανάλογο με αυτό που θα απαιτούνταν για την καλύτερη κατασκευή του έργου. Ενδεικτικά αναφέρω την παράκαμψη της Καβάλας, την ανηφόρα του Δερβενίου, και περιττές ανηφοροκατηφόρες στη διαδρομή πίσω από τις λίμνες.

Ας μην μας μιλούν λοιπόν για προστασία και μέτρα πρόληψης του περιβάλλοντος, αυτοί που πρακτικά αδιαφορούν γι’ αυτό!

Προσωπικά είμαι ευαισθητοποιημένος σε τέτοια θέματα και προσπαθώ οι όποιες μου δραστηριότητες να είναι προς αυτόν τον σκοπό. Όμως όσο και να προσπαθήσουμε, αν δεν ληφθούν αποφασιστικά μέτρα από την πολιτεία, που να βελτιώσουν τη συμπεριφορά των περισσότερων βιομηχανιών της χώρας, τότε μια ζωή θα προσπαθούμε να καλύψουμε τη συνθήκη του Κιότο και τα πρόστιμα της ΕΕ.Από την άλλη η στροφή στα φωτοβολταϊκά και τις ανεμογεννήτριες, ίσως δώσει μια ανάσα στις ενεργειακές μας ανάγκες, οι οποίες ούτως ή άλλως αυξάνονται. Μέχρι το 2015 θα πρέπει να παράγουμε το 20% της καταναλισκόμενης ενέργειας από ΑΠΕ.

Ίδωμεν.