GLOB VS BLOGG

Τον τελευταίο καιρό αναρωτιέμαι τι δημοκρατικό κράτος είναι αυτό που ζούμε! Κάθε τρεις και λίγο, όλο και κάτι καινούργιο προστίθεται στην προσπάθεια χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Στην προσπάθεια εκφοβισμού και φίμωσης της ελεύθερης έκφρασης, της άποψής μας. Στην προσπάθεια να μην σκεφτόμαστε όπως η λογική υπαγορεύει, αλλά όπως επιβάλλει το κράτος.

Αυτό δύο πράγματα σημαίνει: ή ότι οι κυβερνώντες έχουν χάσει τον έλεγχο και δεν ξέρουν τι τους γίνεται πια, ή ότι είναι τόσα πολλά αυτά που φοβούνται μήπως μαθευτούν που δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά.

Η λύση στη διατύπωση της κοινής λογικής σκέψης ήρθε με τη δημιουργία ιστολογίων φιλοξενίας απόψεων, ιστολογίων που ο καθένας θα μπορούσε να λέει τη γνώμη του ελεύθερα και αυτή η γνώμη να ακούγεται, ή μάλλον να διαβάζεται, να διασταυρώνεται και ενδεχομένως να ταυτίζεται και με ακόμη περισσότερες. Στην αρχή δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα από τη δημιουργία των γνωστών blog, στην πορεία όμως όταν κάποιοι άρχισαν να λένε αλήθειες που δεν θα μπορούσαν υπό άλλες συνθήκες, με αποτέλεσμα η άρχουσα τάξη να ενοχληθεί και να πρέπει να βρει τρόπους αντιμετώπισης, όπως και το έπραξε.

Ποιος από μας δεν έτυχε να διαβάσει στο γνωστό blog, press-gr μέρες πριν την επίσημη απόδειξη των γεγονότων, ειδήσεις, από τον κομιστή του γνωστού βίντεο της υπόθεσης Ζαχόπουλου μέχρι τους σεισμούς στο Ιόνιο, και μετά αυτά να επιβεβαιώνονται; Ποιος λοιπόν είχε και διαχειριζόταν αυτές τις πληροφορίες. Κάποιος από το σινάφι της άρχουσας τάξης που αγανάχτησε και είπε δεν πάει άλλο, φτάνει πια. Δεν θα μπορούσε σε καμιά περίπτωση τέτοιου είδους και σοβαρότητας πληροφορίες να κυκλοφορούν μεταξύ ημών των κοινών θνητών.

Αυτό τους τσούζει τώρα και έπρεπε να βρεθεί τρόπος φίμωσής του. Το κατηγόρησαν λοιπόν για εκβιασμό και απειλούν να το κλείσουν. Και εγώ σαν σκεπτόμενος πολίτης έχω την απλή απορία, γιατί τέτοια δημοσιότητα πριν γίνουν οι νόμιμες ενέργειες; Θέλουν να το διαμηνύσουν σε όλους μας, ότι θα έχουμε την ανάλογη τύχη ή θέλουν να μας πείσουν ότι το συγκεκριμένο blog ήταν παράνομο ή μήπως ότι παρακολουθούν τα πάντα και δεν πρόκειται να ξεφύγει κανείς; Γιατί βάσει καταστατικού η διεύθυνση κάθε blogger είναι απόρρητη από τη Google και μόνο κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες αποκαλύπτεται στις αρχές η ταυτότητα του χρήστη.

Βλέπετε, άλλο να έχεις μια άποψη και να την λες στην οικογένειά σου και τους φίλους σου και άλλο να βλέπεις ότι μερικές χιλιάδες και παραπάνω ταυτίζονται με σένα. Τότε αρχίζει ο προβληματισμός, καταλαβαίνεις ότι όντως κάτι δεν πάει καλά και ότι σε τελική ανάλυση δεν είσαι εσύ ο παράλογος.

Ε, λοιπόν αυτό είναι που φοβούνται! Τη δυνατότητα να μπορεί ο πολίτης να σκεφτεί και να εκφράζεται ελεύθερα. Αυτό είναι που τους τρομάζει περισσότερο και από μια εξέγερση. Την εξέγερση την πνίγεις εύκολα, τα γραπτά όχι γιατί διαδίδονται, μένουν, κι αν στραφείς εναντίον τους το μόνο που μπορείς να προκαλέσεις είναι να τα κάνεις πιο δυνατά! Τα μαθαίνουν μεταξύ άλλων κι αυτά οι υποψήφιοι κυβερνώντες στα Γιέιλ και Χάρβαρντ που σπουδάζουν. Η τέχνη της διοίκησης/ χειραγώγησης των μαζών είναι το Α και το Ω μιας κυβέρνησης.

Έτσι λοιπόν μας βρίσκουν ένα σωρό ασχολίες, ώστε να μην βρίσκουμε χρόνο ούτε για να σκεφτούμε: μας αναγκάζουν να βρίσκουμε τρόπους καθημερινής επιβίωσης από την ακρίβεια, την ανεργία, την προστασία της οικογενείας μας, τους λογαριασμούς, τα δάνεια και γενικά την αβεβαιότητα που αφήνουν να πλανάται σε όλους τους τομείς. Μας σερβίρουν αυτά που θέλουν, έτσι που να τα θεωρούμε ορθώς γενόμενα. Κι αν τολμήσει κάποιος από το σινάφι τους να λοξοδρομήσει, τον τρώει η μαρμάγκα! Τύπος, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα επιδίδονται καθημερινά σε αυτή τη δουλειά.

Κι εμείς σαν απλοί θεατές, θύματα της κατάστασης τους παρακολουθούμε