ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΕΙΝΑΙ ΚΟΚΚΙΝΟ.....

Όσοι ενδεχομένως ξενύχτησαν την Τετάρτη είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν ένα πολύ ωραίο θέαμα. Την τελευταία ολική έκλειψη σελήνης πριν το 2010. Πολύ ωραία εικόνα! Τι είναι αυτό όμως που χρωματίζει το φεγγάρι κόκκινο. Την απορία αυτή τη είχα από παιδί. Γιατί δεν εξαφανίζεται τελείως το φεγγάρι, όπως ο ήλιος ας πούμε, αφού η γη μπαίνει ανάμεσα σ’ αυτό και τον ήλιο και η σκιά της το καλύπτει πλήρως;

Αν και η σελήνη βρίσκεται ολοσχερώς στη σκιά της γης, εξακολουθεί να φτάνει σ’ αυτήν μέρος του φωτός που πέφτει και αντανακλάται στη γη! Όχι όμως όλο το μήκος κύματος της ορατής ακτινοβολίας, αφού το μπλε αλλάζει πορεία από τα διάφορα σωματίδια που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα της γης.

Επομένως στη σελήνη φτάνει ακτινοβολία πλούσια σε φως κόκκινου μήκους κύματος, το οποίο στη συνέχεια αντανακλάται στη γη. Επίσης μέρος του ηλιακού φωτός κάμπτεται από τη βαρύτητα της γης, ώστε μετά από πολλά χιλιόμετρα φτάνουν στο κέντρο της σκιάς της.
Το φανταστικό στην χθεσινή έκλειψη ήταν, (για όσους είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθούν με τηλεσκόπιο) να παρατηρήσουν τα δαχτυλίδια του πλανήτη Κρόνου, καθώς και ΤΟ Regulus, το πιο λαμπρό αστέρι του Λέοντα.

Αντίθετα με ότι συμβαίνει στις εκλείψεις του Ηλίου, όπου το φαινόμενο συμβαίνει διαφορετική ώρα σε διάφορους τόπους, οι εκλείψεις της Σελήνης συμβαίνουν ταυτόχρονα σε όλους τους τόπους της Γης. Το γεγονός ότι κατά την έκλειψη τα ρολόγια των παρατηρητών σε διάφορες χώρες δείχνουν διαφορετική ώρα οφείλεται αποκλειστικά στη διαφορά της επίσημης ώρας από χώρα σε χώρα. Το γεγονός αυτό το είχαν παρατηρήσει ήδη αστρονόμοι της αρχαιότητας, όπως για παράδειγμα ο Ρωμαίος Πλίνιος ο Πρεσβύτερος και ο Έλληνας Πτολεμαίος. Ο πρώτος διαπίστωσε ότι μια έκλειψη Σελήνης άρχισε με τη δύση του Ηλίου στη Σικελία αλλά δύο ώρες μετά τη δύση του Ηλίου στη Βαβυλώνα (σημερινό Ιράκ). Με βάση αυτή την παρατήρηση ο Πτολεμαίος βρήκε τη διαφορά γεωγραφικού μήκους μεταξύ της Σικελίας και Βαβυλώνας και εκτιμώντας από αναφορές ταξιδιωτών την απόσταση μεταξύ των δύο αυτών τόπων μπόρεσε να υπολογίσει προσεγγιστικά την ακτίνα της Γης.

Δυστυχώς η τιμή που βρήκε ήταν 30% μικρότερη από την πραγματική και το λάθος αυτό παρέμεινε ως την εποχή του Κολόμβου, παρασύροντας τον μεγάλο αυτόν εξερευνητή να θεωρεί την επιφάνεια της Γης τόσο μικρή ώστε να μη χωράει άλλη ήπειρος μεταξύ Ευρώπης και Ασίας. Το λάθος αυτό τον οδήγησε στο παράτολμο ταξίδι προς δυσμάς και στην επακόλουθη ανακάλυψη της Αμερικής.

Η πρώτη καταγεγραμμένη έκλειψη Σελήνης αναφέρεται πριν από 4.150 χρόνια στην Κίνα.
Στις 16η Μαρτίου του 413 π. X. η ολική έκλειψη διήρκεσε 5 ώρες και σημειώθηκε κατά τη διάρκεια της εκστρατείας των Αθηναίων στη Σικελία. Ακολούθησε η αναβολή της απόφασης επιστροφής των Αθηναίων και τελικά, μετά από αρκετές μέρες, η συντριπτική ήττα των Αθηναίων σε ναυμαχία.

Στις 20 Σεπτεμβρίου του 330 π.X., η έκλειψη διήρκεσε 6 ώρες κατά τη διάρκεια της μάχης των Γαυγαμήλων μεταξύ Μεγάλου Αλεξάνδρου -Δαρείου του Kοδομανού. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο και τον Aρριανό, η έκλειψη άρχισε 2 ώρες μετά τη δύση του Ηλίου.

Στις 22 Μαΐου του 1453μ.X. το φαινόμενο διήρκεσε 5 ώρες και ήταν μερικό. Μετά από μερικές μέρες ακολούθησε η άλωση της Κωνσταντινούπολης.

Έκλειψη σελήνης σε όνειρο είναι προμήνυμα ασθένειας και θανάτου.