Ουσίες κι οινοπνεύματα

Το μεγάλο θέμα της χρήσης αναβολικών από αθλητές ήρθε πρόσφατα στην επικαιρότητα με την εύρεση θετικού δείγματος στην εθνική μας ομάδα άρσης βαρών. Πολλά τα βάρη και για τον προπονητή, τους γιατρούς, αλλά και τους ίδιους τους αθλητές που καταδέχτηκαν υπό την σκιά της δόξας να χρησιμοποιήσουν τέτοιες ουσίες.

Είναι γενικώς γνωστό ότι η χρήση αναβολικών δεσπόζει στον πρωταθλητισμό, αποτελεί όμως κοινό μυστικό. Από τη μια μεριά υπάρχουν οι φορείς ελέγχου και από την άλλη η κούρσα για την εύρεση μη ανιχνεύσιμων ουσιών. Υπάρχει μ’ άλλα λόγια ένας αγώνας δρόμου μεταξύ WADA, (World Anti - Doping Agency) και των εταιρειών αναβολικών για το ποιος θα προφτάσει ποιον. Επενδύονται τεράστια ποσά στον τομέα της εύρεσης νέων μη ανιχνεύσιμων ουσιών, οι οποίες όταν καταστούν ανιχνεύσιμες, επινοούνται νέες που δεν είναι.

Δεν μπορώ να δεχθώ το γεγονός ότι σε μια ομάδα ο προπονητής και ο γιατρός που την παρακολουθεί, να μη γνωρίζει τι ουσίες χρησιμοποιούν τα μέλη της, τη στιγμή που επεμβαίνουν και στην παραμικρή λεπτομέρεια της διατροφής, της διασκέδασης, καθώς και του τρόπου ζωής τους. Απλά είναι κοινό μυστικό και καθένας αποφεύγει να μιλήσει. Όλοι γνωρίζουν τι συμβαίνει. Θυμάμαι από τα μαθητικά μου χρόνια, όταν πλησίαζε σχολικός αγώνας, ο γυμναστής μας, μας έβαζε όρια μεταξύ άλλων μέχρι και πόσο να αυνανιζόμαστε!

Μου έλεγε φίλος, παλαιότερο μέλος της εθνικής μας ομάδας στο δέκαθλο, ότι οι προπονητές τους, τους χορηγούσαν την ουσία winstrol, (που για κάποιους δεν είναι πολύ επικίνδυνη) και ταυτόχρονα τους έδιναν και άλλες ουσίες που την καθιστούσαν μη ανιχνεύσιμη. Ποιος ξέρει και τι άλλο περιελάμβαναν τα διάφορα ροφήματα που τους χορηγούντο που τα παιδιά δεν εγνώριζαν.

Βέβαια, στην πρόσφατη περίπτωση της εθνικής άρσης βαρών, κανείς από τους αθλητές που δήλωσαν ότι δεν ήξεραν τι περιείχαν οι ουσίες που τους χορηγούσαν οι προπονητές τους δεν έκανε μήνυση κατά παντός υπευθύνου, όταν το σκάνδαλο αποκαλύφθηκε. Προφανώς, γιατί ήταν ενήμεροι για τα πάντα.

Εκείνο που είναι σίγουρο, είναι πως παγκοσμίως είναι γνωστά αυτά τα φαινόμενα και όλοι μα όλοι ανεξαιρέτως χρησιμοποιούν αναβολικές ουσίες για να μπορέσουν να πετύχουν επιδόσεις ικανές να τους στείλουν σε κάποια μεγάλη διοργάνωση, όπως για παράδειγμα οι ολυμπιακοί αγώνες. Βέβαια και η ΔΟΕ έχει κατηγορηθεί ότι έχει αποκρύψει στο παρελθόν θετικά δείγματα προς αποφυγήν ντροπής. Παρ’ όλα αυτά διενεργεί για τα μάτια του κόσμου ελέγχους πριν και κατά τη διάρκεια των διαφόρων διοργανώσεων.

Σύμφωνα με τη Δ.Ο.Ε. θεωρείται doping η χρήση από τον αθλητή ή η χορήγηση σε αυτόν προς χρήση από άλλο άτομο, ουσιών που είναι ξένες προς τις μεταβολικές διεργασίες του ανθρωπίνου οργανισμού, με σκοπό την τεχνητή και παράνομη βελτίωση των επιδόσεων. Η χρήση αυξητικών ουσιών ήταν από καταβολής του θεσμού των αγώνων το ζητούμενο για κάθε αθλητή. Παλαιότερα οι μαραθωνοδρόμοι έπαιρναν μπράντι με στρυχνίνη. στη συνέχεια ανακαλύφθηκε η ευεργετική επίδραση της καφεΐνης, μετά οι αμφεταμίνες και τέλος τα στεροειδή. Οι υπολογισμοί για το ποσοστό των αθλητών που παίρνουν αναβολικά κυμαίνεται σε πολύ ψηλά ποσοστά, πάνω από 50%

Να υπενθυμίσουμε την περίπτωση του Καναδού Ben Johnson που του αφαιρέθηκε το παγκόσμιο ρεκόρ των 100 μέτρων στους ολυμπιακούς της Σεούλ το 1988 και των δικών μας Κεντέρη και Θάνου, που στην ολυμπιάδα της Αθήνας μας ντρόπιασαν, αφού με την επεισοδιακή αποφυγή του τεστ μας βεβαίωσαν αυτοί και ο προπονητής τους, ότι είχαν κάνει χρήση ουσιών.

Ο Χρήστος Ιακώβου, πρωταθλητής της άρσης βαρών το 1979, ήταν ο πρώτος που κατήγγειλε τη χρήση αναβολικών στην ομάδα του. Στην ολυμπιάδα του Los Angeles το 1984 πιάστηκαν για χρήση απαγορευμένων ουσιών η πρωταθλήτρια στο ακόντιο Άννα Βερούλη, και ο Γραμματικόπουλος της άρσης βαρών. Επίσης σε έλεγχο που είχε σαν αποτέλεσμα και τον αποκλεισμό τους, βρέθηκαν θετικοί οι Δεληφώτης του άλματος σε μήκος και ο Ζαρζαβατσίδης από την άρση βαρών. Στο ποδόσφαιρο, το δημοφιλέστερο άθλημα, έχουμε αρκετά κρούσματα χρήσης ουσιών, (Ισις, Βρύζας) και μάλιστα και ξαφνικούς θανάτους την ώρα του αγώνα. Στο πρωτάθλημα μπάσκετ του 1999, όπου καθιερώθηκε ο έλεγχος για χρήση παράνομων ουσιών, βρέθηκαν εννέα θετικά δείγματα!

Αξίζει να αναφέρουμε το σχόλιο του Αμερικανού δρομέα Johnny Grey , που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στη Βαρκελώνη το 1992, για τη νομιμοποίηση των αναβολικών : «Θα παρακολουθούμε ένα δρομέα να σπάει τη μία μέρα το παγκόσμιο ρεκόρ και να πεθαίνει την επόμενη εβδομάδα. θα είναι σαν να επιτρέπουμε στους αθλητές ν ' αυτοκτονούν για την αγάπη τους για το χρήμα».