28Η Οκτωβρίου 1940

Εισαγωγή

Η περιοχή της Ελλάδας, όπως και της Κύπρου, υπήρξε ανέκαθεν ο διακαής πόθος πολλών κρατών. Στο πέρασμα των αιώνων διαπιστώνεται ξεκάθαρα η επιθυμία όλων των μεγάλων γειτονικών εθνοτήτων να κατακτήσουν τη χώρα μας. Ακόμη και σήμερα γειτονικά κράτη όπως η ΦΥΡΟΜ με τη βοήθεια των χορηγών τους μας λιμπίζονται και προπαγανδίζουν οικειοποιώντας ακόμη και την ιστορία μας, μιας και οι ίδιοι δεν έχουν, προσπαθώντας να μας παρουσιάσουν ως καταπατητές, εδώ και αιώνες «των εδαφών τους». Όλοι θέλουν να έχουν πρόσβαση προς το Αιγαίο. Φαίνεται τους εξιτάρει η ιδέα της εξόδου προς το απέραντο γαλάζιο!

Γενικά

Αν δούμε σε τι κατάσταση ήταν η ελληνική επικράτεια την εποχή του μεσοπολέμου, θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε καλύτερα πώς ενεπλάκη η χώρα μας στο Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Παρά την μακραίωνη ιστορία της, η Ελλάδα φάνταζε την εποχή εκείνη σαν ένα νέο κράτος. Συστάθηκε με την επανάσταση του 1821, και επεκτάθηκε κάπως με τους πολέμους του 1912-13. Τα νέα εδάφη που προστέθηκαν στην Ελληνική επικράτεια, καθώς και αυτά που προέκυψαν από αποξηράνσεις έπαιξαν σημαντικό ρόλο και το δίκαιο μοίρασμά τους στους παλιούς και νέους κατοίκους ήταν ένα σημαντικό κίνητρο για το νέο ξεκίνημα. Έτσι άνθησε η γεωργία και αυξήθηκε σημαντικά η πρωτογενής παραγωγή.

Ίσως ήταν η πρώτη φορά που το ελληνικό στοιχείο ήταν τόσο συσπειρωμένο και συγκεντρωμένο στα φυσικά σύνορα της χώρας και όχι απανταχού της Βαλκανικής και της Μ. Ασίας. Οι Έλληνες που εγκαταστάθηκαν στη χώρα μετά την ανταλλαγή πληθυσμών το 1922, (περίπου 1.5 εκατομμύριο), έπρεπε να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα και μέσα από σκληρή δουλειά, φτώχεια και αρρώστιες να σηκώσουν ανάστημα, να δημιουργήσουν, να επιβιώσουν. Θέλοντας να διατηρήσουν στη μνήμη τους τις χαμένες πατρίδες, έδωσαν στις καινούργιες ονόματα των παλιών με το πρόθεμα «Νέο – Νέα». Έτσι παρατηρήθηκε το φαινόμενο σ’ όλη την Ελλάδα να δημιουργούνται πόλεις και χωριά με ονόματα όπως Νέα Καρβάλη, Νέα Χαλκηδόνα, νέα Μάκρη, νέα Σμύρνη και πολλά άλλα. Με σκληρή δουλειά λοιπόν και ενθουσιασμό, μέσα σε σύντομο ιστορικά χρονικό διάστημα, μόλις 15 ετών, αναστήθηκε στην ουσία το Ελληνικό κράτος.

Ο πόλεμος

Η είδηση του πολέμου δεν ήταν ότι πιο ευχάριστο για τους Έλληνες, οι οποίοι παρακαλούσαν να μην χτυπήσει την πόρτα μας, κάτι το οποίο βέβαια ήταν αδύνατον, μιας και ολόκληρη η Ευρώπη είχε εμπλακεί και οι εχθροπραξίες κινούντο νοτιότερα. Οι Ιταλοί θέλοντας να φανούν αρεστοί στους Γερμανούς και να μην πάθουν αυτά που έπαθαν οι Γάλλοι, και με βλέψη να αποκομίσουν οφέλη και προνόμια επί των εδαφών που θα κατακτούσαν οι δυνάμεις του άξονα, θέλησαν να βοηθήσουν το έργο του κινώντας τις δυνάμεις τους εναντίον της Ελλάδας. Η Αγγλία που τότε είχε ιδιαίτερη επιρροή στη χώρα δεν ήταν αρεστή σε κανέναν από τους δύο, οπότε αν η Ιταλία κατακτούσε τη χώρα μας θα έβγαζε την πρώτη εντελώς από το παιχνίδι της Μεσογείου και θα ανέβαζε τη δεύτερη στα μάτια του Χίτλερ. Αν ήθελαν οι Άγγλοι να εξακολουθήσουν να παίζουν κάποιο ρόλο, θα έπρεπε να μετακινηθούν προς την Αίγυπτο που ήταν αποικία τους, όπως άλλωστε κι έκαναν.

Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες

Όποια κι αν ήταν η εξέλιξη πάντως, αυτό που είχε συμφωνηθεί από τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου μας, ήταν η με κάθε τρόπο αντίσταση κατά του εισβολέα. Ο πατριωτισμός που είχε κυριεύσει τους Έλληνες και η απόφαση να διατηρήσουν με κάθε τίμημα αυτά που με κόπους κατάφεραν να δημιουργήσουν τη δεκαετία που πέρασε, τους έκανε να πολεμήσουν με σθένος για την πατρίδα. Έτσι βλέπουμε για πρώτη φορά ίσως τους φαντάρους μας να φεύγουν για το μέτωπο με χαμόγελο και αυτοπεποίθηση. Από την άλλη μεριά το κράτος μπόρεσε να ετοιμαστεί για την επικείμενη αναμέτρηση, κάτι που φάνηκε από την έκβαση του αγώνα τον πρώτο καιρό. Με την κήρυξη του πολέμου συγκεντρώθηκαν αμέσως ελληνικές δυνάμεις και ο αγώνας από τις πρώτες μέρες έγερνε σαφώς προς το μέρος μας. Οι Ιταλοί υπερεκτίμησαν εαυτούς και έπαθαν φοβερή καταστροφή στα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας. Οι καιρικές συνθήκες ήταν επίσης με το μέρος μας. Οι βροχές και οι λασπώδεις περιοχές καθυστέρησαν τους αλπινιστές και τα μηχανοκίνητα τάγματα των Ιταλών με αποτέλεσμα οι ελληνικές δυνάμεις να έχουν το χρόνο να συνταχθούν και να τις αντιμετωπίσουν έγκαιρα. Ο λαός με τον οποίον τα έβαλαν ήταν αποφασισμένος να τα παίξει όλα για όλα. Γι’ αυτό σύσσωμοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες, καθένας με το δικό του τρόπο πολέμησαν το ίδιο επάξια στην πρώτη γραμμή και στα μετόπισθεν, επαληθεύοντας πλήρως τη ρήση (Τσόρτσιλ), ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες! Δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε τη συνδρομή της Σοφίας Βέμπο στον αγώνα, με τα τραγούδια της που ακόμη και σήμερα ακούγονται με το ίδιο ενδιαφέρον.

Προδοσία

Όπως βέβαια σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, έτσι κι εδώ η διοίκηση δεν μπόρεσε να κρατήσει αυτό που οι στρατιώτες πετύχαιναν στα βάθη της Αλβανίας. Με την παρακίνηση των Άγγλων που είχαν συμφέροντα στη χώρα και επιτηρούσαν κατά κάποιο τρόπο το παλάτι και την αντίληψη που πέρασαν στους Έλληνες κυβερνώντες περί δημιουργίας ενός βαλκανικού μετώπου ενάντια στη Γερμανία, οι δυνάμεις μας απλώθηκαν σε όλο το μήκος των βορείων συνόρων της χώρας, ευελπιστώντας πως Βούλγαροι και Γιουγκοσλάβοι θα ενωθούν μαζί τους ενάντια στον άξονα. Αντ’ αυτού όμως οι μεν πρώτοι συνθηκολόγησαν με τον Χίτλερ, οι δε δεύτεροι δεν μπόρεσαν να φέρουν ιδιαίτερη αντίσταση, με αποτέλεσμα οι Γερμανοί να μπορέσουν να διεισδύσουν εύκολα στη χώρα μας και να φτάσουν πίσω από τις γραμμές της ελληνικής άμυνας.

Ο ενθουσιασμός με τον οποίον ξεκίνησαν οι φαντάροι μας την άμυνα στο μέτωπο έγινε αγανάκτηση όταν οι ίδιοι οι επικεφαλείς τους, που τους οδήγησαν σε νίκες, συνθηκολόγησαν με τους Γερμανούς. Και δεν φτάνει που παραδόθηκαν, προσφέρθηκαν κιόλας, (Τσολάκογλου, Ιωάννης Ράλλης πατέρας του Γεώργιου), να αναλάβουν τη διοίκηση και να διευκολύνουν την εφαρμογή των κατασταλτικών μέτρων του κατακτητή, προκαλώντας έντονη αγανάκτηση στους πολίτες. Οι Ιταλοί από κυνηγημένοι που ήταν ανέλαβαν εποπτικό ρόλο στην Αθήνα, οι Βούλγαροι από συμπολεμιστές που θα γινόταν ενάντια στον άξονα έγιναν διαχειριστές περιοχών στη Μακεδονία και τη Θράκη και οι σύμμαχοι Άγγλοι μαζί με την Ελληνική διοίκηση ανέβηκαν στα πλοία και έφυγαν για Κάιρο, για να επιστρέψουν με την κυβέρνηση εθνικής ενότητας αμέσως μετά την αποχώρηση των Γερμανών το 1944.

Η μάχη της Κρήτης

Τα γεγονότα στην περίοδο της κατοχής είναι λίγο πολύ γνωστά. Πείνα, δυστυχία και φτώχεια, με την αδυσώπητη ελπίδα για λευτεριά, έδιναν δύναμη στους Έλληνες να αντιστέκονται σθεναρά και να δημιουργούν όλο και περισσότερα προβλήματα στον κατακτητή. Ξεχωριστή θέση στα γεγονότα της εποχής αποτελεί η μάχη της Κρήτης, (γνωστή και σαν επιχείρηση Ερμής), κατά την οποία όπως και σε παλαιότερη ανάρτηση ανέφερα ήταν η μοναδική φορά στη διάρκεια του πολέμου, στην οποία χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα ρίψη αλεξιπτωτιστών. Οι απώλειες του άξονα ήταν τεράστιες, καθώς και η οργή του στο λαό του νησιού, όταν τελικά το κατέκτησε. Εκεί παίχτηκε και ο επίλογος της στήριξης της Βρετανικής βοήθειας στην Ελλάδα, όχι βέβαια γιατί μας αγαπούσαν, αλλά γιατί με βάση την Κρήτη η αεροπορία της μπορούσε να πλήξει από τις πετρελαιοπηγές της Ρουμανίας, μέχρι τη Μ. Ανατολή. Από την άλλη ο έλεγχος του νησιού ήταν προϋπόθεση για τον ανεφοδιασμό των δυνάμεων του άξονα, καθώς και ασφάλεια για την έκβαση των σχεδίων του, αφού δεν θα υπήρχε τριγύρω κάποια απειλή. Η επιχείρηση άρχισε το Μάιο του 1941 και λίγες εβδομάδες μετά το νησί πέρασε στα χέρια των Γερμανών.

Αμέσως μετά τη μάχη της Κρήτης άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τις δυνάμεις του άξονα. Οι δυνάμεις που αναλώθηκαν, καθώς και το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε για την κατάληψή της, καθυστέρησαν για πάνω από ένα μήνα την επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, της εισβολής στη Ρωσία, με αποτέλεσμα να μην προλάβουν πριν την έλευση του χειμώνα να λυγίσουν τις δυνάμεις της. Έτσι καθηλώθηκαν, αποδεκατίστηκαν και έδωσαν τη δυνατότητα σε αμερικανούς και άγγλους να επιχειρήσουν την απόβαση της Νορμανδίας, που τελικά αντέστρεψε το κλίμα και έγειρε την πλάστιγγα υπέρ των αμυνόμενων.

Εθνική αντίσταση

Σημαντικότατο ρόλο στην έκβαση του αγώνα έπαιξε η εθνική αντίσταση. Η ιστορία μας διδάσκει πως συσπειρωνόμαστε όταν βλέπουμε τον κίνδυνο, παραμερίζοντας τις όποιες μεταξύ μας διαφορές και τον αντιμετωπίζουμε σαν μια γροθιά. Όταν όμως περάσει το κακό τότε τρωγόμαστε μεταξύ μας. Έτσι και στη συγκεκριμένη περίπτωση με κύριο αντιδραστικό στοιχείο το ΚΚΕ και τον ΕΛΑΣ, (Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός), αν και υπήρχαν βαθιές πολιτικές και κοινωνικές αντιθέσεις με την κυβέρνηση Μεταξά – παλατιού, η συσπείρωση ήταν πρωτοφανής. Προς το μέσον της κατοχής ο ΕΛΑΣ ήταν η μόνη δυνατή αντιστασιακή παράταξη, την οποία εκτιμούσαν όλοι οι κάτοικοι της σκλαβωμένης Ελλάδας και άρχισαν να φοβούνται οι υπόλοιποι, (Άγγλοι, ΕΔΕΣ). Βαθιά στο ορίζοντα άρχισαν σιγά – σιγά να φαίνονται τα σύννεφα του εμφυλίου.

Ο εμφύλιος

Το τέλος του πολέμου και η αποχώρηση των Γερμανών στις 12 Οκτωβρίου του 1944 γέμισε φυσικά με χαρά όλους τους Έλληνες, μα κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τότε τα δεινά που θα ακολουθούσαν. Ο ΕΛΑΣ από τη μια και το παλάτι από την άλλη, άρχισαν ένα 5-ετές αιματοκύλισμα, το οποίο στοίχισε όχι μόνο σε ανθρώπινες ζωές, αλλά και βύθισε για πολλά χρόνια την οικονομία της χώρας, αφού όλα τα κεφάλαια που ήρθαν από το σχέδιο Marshal αναλώθηκαν σ’ αυτόν τον αγώνα. Έτσι τη στιγμή που η υπόλοιπη Ευρώπη ανέκαμπτε και δημιουργούσε τις προϋποθέσεις και τις βάσεις για βαριά βιομηχανία και επενδύσεις, εμείς εδώ κυνηγούσαμε τους κομουνιστές στα βουνά, συντηρούσαμε τις κυβερνήσεις που άλλαζαν κάθε τρεις και λίγο και χτίζαμε παλάτια για τους βασιλιάδες μας.

Επίλογος

Διαπιστώνεται για άλλη μια φορά πως η ιστορία δεν μας έχει συνετίσει αρκετά, ώστε να μην επαναλαμβάνουμε λάθη καταστροφικά για τον τόπο. Οι κυβερνώντες φέρουν ακέραια την ευθύνη της διατήρησης της ιστορικής κληρονομιάς μας που είναι η πιο πλούσια από όλες τις χώρες της Ευρώπης και όχι να την διαστρεβλώνουν εσκεμμένα, στα μαθητικά βιβλία!

Όσο για το ρόλο των πολιτικών δυνάμεων και κυρίως του Κομουνιστικού Κόμματος Ελλάδας πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος του πολέμου, επιφυλάσσομαι όπως έχω και παλαιότερα ανακοινώσει να αναφερθώ σε μελλοντική ανάρτηση. Δεν σας φαίνεται περίεργο που μέχρι και σήμερα το ΚΚΕ αποφεύγει συστηματικά να πάρει θέση για το Σκοπιανό; Μήπως με αυτόν τον τρόπο προσπαθεί, (ανεπιτυχώς) να καλύψει τα αποσχισθέντα μέλη του ΕΛΑΣ που κατέφυγαν στην τότε Γιουγκοσλαβία, κυνηγημένα, λίγο πριν φύγουν οι Γερμανοί από την Ελλάδα; Μήπως ήταν αυτοί, (ακόμη και ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού της ΦΥΡΟΜ, Νικόλαος Γρούιος από την Αχλάδα Φλώρινας), που άλλαξαν τα επίθετά τους βάζοντας σλαβική κατάληξη, (Γρούιος – Γκρούεφσκι, κ.ά.) και προπαγάνδισαν υπέρ της οικειοποίησης ελληνικών εδαφών; Μήπως η συνεχιζόμενη ακόμη και σήμερα προπαγάνδα των Σκοπιανών έχει ρίζες σ’ αυτήν των καταγόμενων από την Ελλάδα προγόνων τους;

Υστερόγραφο

Πολλοί αναγνώστες των άρθρων που αναρτώ μου αναφέρουν πως είδαν αυτούσια τα γραφόμενά μου σε σελίδα μεγάλης αριστερής εφημερίδας. Δεν έχω αντίρρηση στην με όποιον τρόπο αναπαραγωγή των γραφόμενών μου, αλλά στην περίπτωση που γίνεται σε κάποιο έντυπο με σκοπό το κέρδος, αν μη τι άλλο θα ήθελα να αναφέρεται η πηγή.

Ευχαριστώ.