Ο σκοπός της Εγνατίας
Γιατί όμως οι φίλοι μας οι Ευρωπαίοι μας χρηματοδότησαν και επέμεναν τόσο για την κατασκευή αυτού του έργου; Τόσο πολύ ήθελαν να αναβιώσουν την αρχαία οδό, ή είχαν καμιά πρεμούρα για το αν ο κάτοικος της Θεσσαλονίκης φτάνει στα Ιωάννινα σε έξι ή σε τρεις ώρες; Ας μη γελιόμαστε, τίποτα απ’ αυτά δεν συμβαίνει. Αν είχαν ζόρι να εξυπηρετήσουν τις εσωτερικές μας μετακινήσεις θα φρόντιζαν να τελειώσουν πρώτα την ΠΑΘΕ, (Πάτρα, Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Εύζωνοι) και μετά να

Ένας έξυπνος δρόμος…
Η σύγχρονη Εγνατία δεν έχει στενά περάσματα, ανάμεσα στα βουνά που τα φυλάνε αρματολοί και ελέγχουν τους διερχόμενους.


…με ελλιπή σχεδίαση
Δυστυχώς όμως για τον καημένο τον Τούρκο ή το Βούλγαρο, που θα θελήσει να διασχίσει την Εγνατία οδό από τους Κήπους μέχρι την Ηγουμενίτσα, θα πρέπει να φροντίσει να έχει μαζί του μερικά μπιντονάκια βενζίνη, γιατί όσο κι αν το θεωρεί αυτονόητο δεν θα βρει βενζινάδικο πουθενά! Αν παρ’ ελπίδα χρειαστεί καύσιμα θα πρέπει να κατέβει

Συντεχνία VS Κακοτεχνία
Συνεχίζοντας τη μεσαιωνική παράδοση της συντεχνίας, οι τεχνίτες, (κατασκευαστικές εταιρείες), έκαναν ό,τι μπορούσαν για να προασπίσουν τα συμφέροντά τους, που δεν είναι άλλα από την αποκόμιση του υψηλότερου δυνατού κέρδους από ένα έργο. Έτσι έπραξαν και στην περίπτωση της Εγνατίας εργολάβοι και υπεργολάβοι, φυσικά σε συνεννόηση με παράγοντες του ελεγκτικού μηχανισμού του έργου, με αποτέλεσμα η σχεδίαση του δρόμου σε μερικά σημεία να μοιάζει πως έγινε από ανόητους! Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς: το ότι έκλεισε για μήνες η Εγνατία μεταξύ των κόμβων Σταυρού και Ασπροβάλτας επειδή τα νερά της βροχής διάβρωσαν κομμάτι του δρόμου, που μόλις μερικούς μήνες νωρίτερα παραδόθηκε στην κυκλοφορία, ή τα σλάλομ που κάνουν οι οδηγοί με ανύπαρκτες κλίσεις πολλές φορές σε μεγάλα τμήματά του; Είναι ίσως ο μοναδικός κλειστός αυτοκινητόδρομος της Ευρώπης που ο οδηγός καταλαβαίνει πότε περνάει από γέφυρα, καθώς και από τα σημεία που ενώνονται οι ασφαλτοστρώσεις της προηγούμενης με την επόμενη βάρδια. Για την ιστορία αναφέρω πως τα παρατήρησα σε μεγάλο μήκος προχθές και διαπίστωσα πως κάθε μέρα ασφάλτωναν δύο έως δυόμισι χιλιόμετρα δρόμο. Όποιος δε με πιστεύει δεν έχει παρά να το επαληθεύσει μόνος του στο κομμάτι από Θεσσαλονίκη
Το οικολογικό αποτύπωμα
Όπως σε κάθε σύγχρονο έργο έτσι κι σ’ αυτό θα πρέπει ο σχεδιασμός, αλλά και η χρήση του να επεμβαίνουν, αλλά και να επιβαρύνουν στο ελάχιστο το φυσικό περιβάλλον απ’ το οποίο διέρχονται. Μια πολύ σωστή πρόβλεψη στη σχεδίαση της Εγνατίας οδού ήταν αυτή για το βιότοπο της αρκούδας στα Γρεβενά, η οποία προσάρμοσε την πορεία της οδού με σκοπό τη μη παρεμπόδιση στις μετακινήσεις των ζώων. Κάτι για το οποίο παινεύονταν χαρακτηριστικά ο κύριος Λαλιώτης, όντας Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ τον πρώτο κα

Ένα άλλο σημαντικό μέλημα των σχεδιαστών θα έπρεπε να ήταν η εύρεση της κατά το δυνατόν συντομότερης διαδρομής, ώστε η απόσταση από τους Κήπους του Έβρου, μέχρι την Ηγουμενίτσα να είναι όσο μικρότερη γίνεται, καθώς περισσότερα χιλιόμετρα σημαίνει μεγαλύτερη κατανάλωση καυσίμων, οπότε περισσότερα καυσαέρια. Επίσης θα έπρεπε να ληφθεί υπ’ όψιν η πρόβλεψη για την κατασκευή όσο το δυνατόν λιγότερων περιττών ανηφοροκατηφόρων, γιατί δεν έχει νόημα να ανεβαίνεις ένα μικρό ύψωμα αφού στη συνέχεια θα το κατέβεις. Ίσως αυτό να καθιστά απαραίτητη την απομάκρυνση κάποιων χωμάτων ή βράχων που ανεβάζουν κατά τι το κόστος κατασκευής, αλλά μακροπρόθεσμα τα οφέλη από τη χρήση θα είναι πολλαπλά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η παράκαμψη της Ασπροβάλτας από τον ομώνυμο κόμβο μέχρι τον Στρυμώνα και στη συνέχεια από τον κόμβο Ορφανού και
για ένα μήκος πέντε περίπου χιλιομέτρων. Εκεί ανεβαίνεις, κατεβαίνεις και κάνεις σλάλομ συνεχώς, σε σημεία που πολύ εύκολα θα μπορούσε να κατασκευαστεί ευθεία. Ενδεχομένως να προόριζαν το τμήμα αυτό για ενσωμάτωση σε κάποια ειδική διαδρομή του ράλι Ακρόπολης, γιατί άλλο λόγο δεν μπορώ να σκεφτώ. Σκεφτείτε πόσα καύσιμα χρειάζεται να καταναλώσει ένα όχημα, (και δε μιλάω για ένα Ι.Χ. αλλά για ένα φορτηγό σαράντα τόνων, για να ξεπεράσει αυτά τα εμπόδια. φανταστείτε το Δερβένι εδώ στη Θεσσαλονίκη σε ώρα αιχμής: ο δρόμος στην κορυφή της ανηφόρας μοιάζει με τεράστια τσιμινιέρα από την κάπνα των φορτηγών, καθώς ανερχόμενα και από τις δύο κατευθύνσεις γκαζώνουν και ντουμανιάζει ο τόπος. Αν λοιπόν επέλεγαν οι σχεδιαστές τη λύση μιας σήραγγας, όπως έγινε σε πολλές παρόμοιες περιπτώσεις, θα έκαναν απόσβεση τα παραπάνω έξοδα κατασκευής από την οικονομία στα καύσιμα! Αλλά τι τους νοιάζει! Αυτά και άλλα πολλά παραδείγματα θα μπορούσε να βρει κάποιος ταξιδεύοντας σε όλο το μήκος της οδού. Συνοπτικά πρόκειται για ένα έργο, το οποίο σχεδιάστηκε όπως – όπως, κατασκευάστηκε έτσι κι έτσι και παραδόθηκε άρον - άρον. Σημασία έχει πάντως, πως έστω και με τις όποιες κακοτεχνίες που παρουσιάζει ολοκληρώθηκε και βρίσκεται στη διάθεση ημών και των εξ ανατολών και βορά γειτόνων μας.

Επίλογος
Ένα μεγάλο «γιατί» στην αδυναμία εξασφάλισης εκείνων των προϋποθέσεων κατασκευής, που θα χαρακτήριζαν την Εγνατία οδό, ως ένα σύγχρονο έργο θα βασανίζει κάθε Έλληνα ταξιδιώτη και ένα ειρωνικό χαμόγελο όλους τους δυτικοευρωπαίους οδηγούς που θα τύχει να την περπατήσουν. Εμείς βέβαια ως χώρα είμαστε σίγουροι πως κάναμε ένα έργο επιπέδου, με τις τελευταίες προδιαγραφές κατασκευής! Ο κάθε διερχόμενος φυσικά θα δημιουργήσει τη δική του άποψη, ανάλογα με το τι τον ενόχλησε περισσότερο.
Υστερόγραφο
Όσοι από εσάς αφήνετε σχόλιο μην ανησυχείτε για την καθυστέρηση εμφάνισής του. Κάποια στιγμή θα εμφανιστεί αυτούσιο, είτε αλλαγμένο! Εγώ πάντως δεν επεμβαίνω σε καμιά περίπτωση. Αν χρειαστεί μόνο θα διαγράψω υβριστικά σχόλια και θα το αναφέρω. Άρα ο φίλος σε προηγούμενη ανάρτηση που άφησε όπως είπε το e-mail του, το οποίο δεν βγήκε με το σχόλιο, να είναι σίγουρος πως κόπηκε στη λογοκρισία. Το πρώτο μέρος δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 25 Ιουνίου. Μέχρι την Κυριακή το μεσημέρι ο δείκτης επισκεψιμότητας έδειχνε πως το είδαν γύρω στα 50 άτομα. Ξαφνικά μέσα σε πέντε λεπτά ο δείκτης ανέβηκε κατά δυόμισι χιλιάδες! Τυχαίο; Τα έντεκα σχόλιά σας ήρθαν όλα μαζεμένα τη Δευτέρα, τέσσερις μέρες αργότερα! Μην πτοείστε όμως. Αφήστε αυτούς να κάνουν τη δουλειά τους και συνεχίστε να ενημερώνεστε.