Πέρασε ένας χρόνος από την ανανέωση της λαϊκής εντολής στο πρόσωπο του Κωνσταντίνου
Καραμανλή για 2η τετραετία. Αυτό που έπεισε το λαό περισσότερο ήταν η υπόσχεση για άπλετο φως σε όλα τα μήκη και πλάτη της διαφθοράς, για τη συνέχιση της σεμνής και ταπεινής διαγωγής των στελεχών της κυβέρνησης και οι δεσμεύσεις για τη στήριξη των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων. Τώρα πόσα και ποια απ’ αυτά έγιναν σ’ αυτό το διάστημα και πόσα θα γίνουν στο χρόνο που απομένει μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Το σημαντικότερο ρόλο σε αυτή τη νίκη έπαιξε βέβαια η ανύπαρκτη αντιπολίτευση, η οποία φάνηκε να μην μπορεί να πείσει σε τίποτα το εκλογικό σώμα. Το ΠΑΣΟΚ με την οκνηρή παρουσία και τα κόμματα της αριστεράς με την καραμέλα που αναμασούν εδώ και δεκαετίες, δεν μπόρεσαν να διεκδικήσουν μέρος της πίτας, με αποτέλεσμα να παραμείνουμε στα ίδια.
ακόμη και σ’ αυτούς τους ίδιους αγανάκτηση. Τα βασικότερα έχουν να κάνουν με τον προκλητικό πλουτισμό υπουργών και αφανών στελεχών, με εμπλοκή κυβερνητικών παραγόντων σε σκάνδαλα και τη διατήρηση πελατειακής σχέσης μεταξύ επιχειρηματιών και κυβέρνησης. Παλαιότερα, έπεφτε και κάνα κεφάλι, έτσι για το θεαθήναι, τώρα όμως έχουν βγάλει την καπιστράνα! Όλοι, μα όλοι ανεξαιρέτως, όταν τους δοθεί η ευκαιρία τ’ αρπάζουν. Αυτός είναι και ο απώτερος σκοπός των εμπλεκομένων με την πολιτική, να εκλεγούν για να έχουν πρόσβαση στον κορβανά και να αυξήσουν την περιουσία τους.Από τα «κουφά» πόθεν έσχες ορισμένων φαίνεται ότι προσπαθούν να μας δουλέψουν ψιλό γαζί, μιας και όπως προκύπτει τα πιο πολλά εισοδήματα οι πολιτικοί τα χρησιμοποιούν για να καλύψουν τεκμήρια διαβίωσης και αιτιολόγηση αγορών ακινήτων. Προσωπικά έξοδα δεν έχουν αυτοί οι άνθρωποι; Δεν τρώνε, δεν διασκεδάζουν, δεν ντύνονται, δεν πάνε διακοπές, οικογενειακά έξοδα δεν έχουν; Εκτός αν όλα αυτά είναι ευγενική προσφορά των χορηγών τους. Κάτι τέτοια βλέπω και μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Πολλά λοιπόν ακούστηκαν, πολλά ειπώθηκαν και αναλύθηκαν σε ενημερωτικές εκπομπές στα ΜΜΕ, σχετικά με το θέμα, εγώ απλά σημείωσα τα ποιο σπουδαία, τα οποία κατά τη γνώμη μου έχριζαν άμεσης λήψης μέτρων.
Θόδωρος Ρουσόπουλος
Ο υπουργός που έγινε αιτία πολλών συζητήσεων και ατελείωτων σχολιασμών στα κανάλια με τους ανασφάλιστους εργαζόμενους και το αναψυκτήριο – έπαυλη, με το μαντρότοιχο και τα συρματοπλέγματα τύπου στρατιωτικής περίφραξης. Μέχρι και ανέκδοτα βγήκαν προς τιμήν του. Αυτός ο φιλάνθρωπος πολιτικός, που φιλοξενούσε ζεύγος ινδών στο αναψυκτήριό του στο Κορωπί, οι οποίοι δεν μπορούσαν να εξασφαλίσουν στέγη γι’ αυτούς και τα τρία τους παιδιά, ένα εκ των οποίων παρουσίαζε πρόβλημα υγείας και που δούλευαν έτσι από ευγνωμοσύνη στον οικοδεσπότη τους χωρίς ασφαλιστική κάλυψη, μας παρουσιάστηκε ως μέγας ευεργέτης και υποστηρικτής των μεταναστών και αδυνάτων. Αν πιάσει κάποιον η επιθεώρηση εργασίας να έχει ανασφάλιστους εργαζόμενους θα τον σκίσει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση τι έκανε; Απολύτως τίποτα. Το παράξενο όμως στην υπόθεση είναι πως οι όποιες εξηγήσεις έδινε ο υπουργός, τύγχαναν της άμεσης κάλυψης από την Κυβέρνηση. Τον θεωρούσαν εκ των πραγμάτων αξιόπιστο πρόσωπο, κι έτσι δεν δίστασαν να πιστέψουν πως ακόμη και ο γάιδαρος πετάει!
Κυριάκος Μητσοτάκης
Μιχάλης Λιάπης
Ζαχοπουλιάδα
Αυτή είναι παλιά υπόθεση, από το 2006, απλά είναι στην επικαιρότητα, αφού μέσα στο 2008 συζητήθηκε η ποινική πλευρά του θέματος της χειραγώγησης μετοχών της Γερμανός πριν την εξαγορά της από την Cosmote. Υπενθυμίζω πως και δω έπαιξε
σημαντικό ρόλο ο κουμπάρος Βουρλούμης ως πρόεδρος της ΟΤΕ, αλλά και ο κος Πιλάβιος πρόεδρος της επιτροπής κεφαλαιαγοράς, (φιλαράκι του υπουργού οικονομίας), ο οποίος παρακώλυε την έκβαση της υπόθεσης. Εντύπωση δε προκαλεί η στάση του ΚΚΕ, αφού δεν αντέδρασε όπως συνήθως αντιδράει όταν πρόκειται για τέτοιου είδους σκάνδαλα, αλλά τήρησε μια χαλαρή στάση, λόγω του συντρόφου Πάνου Γερμανού, ο οποίος τόσα έχει προσφέρει στο κόμμα. Αλλά για το ΚΚΕ και τη διαγωγή του, όσον αφορά τα οικονομικά του επιφυλάσσομαι να αναφερθώ σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Για την ιστορία θα πω ότι τον Ιούλιο ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος κατά των κυρίων Βουρλούμη και Γερμανού, καθώς και προσώπων των δύο εταιρειών που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην υπόθεση, όπως επίσης και της τράπεζας που κινούσε τα νήματα.Η εν λόγω εταιρεία είναι στενά συνυφασμένη με τη σύγχρονη ιστορία του Ελληνικού κράτους, αφούι μετά το Β’ παγκόσμιο πόλεμο καθιερώθηκε ως η κύρια προμηθεύτρια εταιρεία ηλεκτρολογικού και ηλεκτρονικού υλικού απαραίτητου για τον εκσυγχρονισμό της χώρας. Η ανάμειξή της λοιπόν με πολιτικά πρόσωπα ήταν αναπόφευκτη και αναμενόμενη. Μόνο που στην αρχή η όρεξη των προσώπων αυτών ήταν μειωμένη. Επειδή ως γνωστόν τρώγοντας έρχεται η όρεξη τα τελευταία 15 χρόνια είχε καθιερωθεί ένα αδυσώπητο αλισβερίσι μεταξύ πολιτικών προσώπων και εταιρείας, εις βάρος φυσικά του προϋπολογισμού κάθε έργου και κατ’ επέκτασιν της οικονομίας του κράτους. Έτσι φτάσαμε στο σημείο να γίνονται πρώτα οι συμφωνίες για τη μοιρασιά κι έπειτα οι συμβάσεις για το έργο! Κάποιοι στη Γερμανία ξεσκέπασαν την υπόθεση και μετά από επανειλημμένες συστάσεις των γερμανικών αρχών, έγιναν και οι αποκαλύψεις στην Ελλάδα. Τώρα, αν θα έχουμε εξελίξεις, ή αν θαφτεί κι αυτό το θέμα, θα το δούμε στην πορεία.
ημίωτο προφανώς, αφού η σύζυγός του έκανε τα συμβόλαια και ως εκ τούτου απεκόμισε οφέλη από τα δικαιώματα, αλλά και από τη διαμεσολάβηση του ιδίου σε θέματα αποφασιστικής σημασίας για την υπόθεση. Δεν ήταν βέβαια μόνος του, υπήρχε ολόκληρη οργάνωση πίσω του με συμμέτοχους άλλους πολιτικούς, εργολάβους, παράγοντες της τοπικής κοινωνίας, εκτιμητές, μεσίτες, μέχρι και στον τομέα των γνωμοδοτήσεων για την ανταλλαγή έφτανε η χάρη τους. Η υπόθεση όμως του στοίχησε την απόλυσή του από την κυβέρνηση, παρά τις στενές σχέσεις του με τον Πρωθυπουργό και παρά την μακρά πολιτική του καριέρα. Προφανώς δεν περίμενε να αποχωρήσει με τέτοιο τρόπο, ρεζιλεμένος στην κοινή γνώμη, και δεν ήταν ο μόνος, μιας και ο κος Αντώναρος μέχρι το τέλος διέδιδε πως δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Το κορυφαίο ρόλο στην υπόθεση βέβαια έπαιξε ο κύπριος ηγούμενος Εφραίμ, ο οποίος ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι πέραν της μοναχικής ζωή, δεν τον χαλάνε και μερικά εκατομμύρια ευρώ, (41 έχουν ήδη δεσμευτεί, σκεφτείτε πόσα υπάρχουν ακόμη). Κι ύστερα έχουν το θράσος να ζητούν τον οβολό μας για την αποπεράτωση των ναών και υπέρ των πτωχών. Σιγά μην τα δώσουμε σ’ αυτούς να τα μοιράσουν! Καλύτερα να τα δώσουμε απ’ ευθείας σε όσους νομίζουμε πως έχουν ανάγκη. Υπάρχουν σαφώς και οι ιεράρχες που είναι αφοσιωμένοι στο έργο του Θεού και δεν είναι λίγοι, αλλά από κάτι τέτοιες «μαϊμούδες» σαν τον Εφραίμ χαλάει η όλη εικόνα. Κάποτε έγραφα για τις «Μοναστηριακές δοσοληψίες» σχετικά με τις διεκδικήσεις των μονών του Αγίου όρους. Να που τώρα εκδηλώνονται όλο και περισσότερες και προβάλουν διεκδικήσεις σε περιοχές φιλέτα. Αυτό είναι το έργο στο οποίο είναι ταγμένοι;Υστερόγραφο











