Αντέχουμε - αντέχουμε

Για άλλη μια φορά, δυστυχώς, συνέβησαν όλα αυτά που εν όψει καλοκαιρινής ραστώνης φοβόμουν και απευχόμουν. Πυρκαγιές, ανακοινώσεις νέων φορολογικών μέτρων, κουκουλώματα υποθέσεων, σκάνδαλα, όλα αυτά σε καθημερινή βάση προσπαθούν να μας κάνουν να τρελαθούμε, γιατί αν ο αρχικός τους σκοπός ήταν να απηυδήσουμε για την πολιτική και τις ηθικές αξίες της στην Ελλάδα, αυτό το έχουν καταφέρει και με το παραπάνω μάλιστα! Μάταια λοιπόν αγωνίζονται από τα κρατικά ραδιόφωνα κυβερνητικοί και αντιπολιτευτικοί παράγοντες να μας πείσουν ότι όλα πάνε καλά και ότι δεν τρέχει τίποτα. Αν συντονιστεί κανείς ας πούμε στη ΝΕΤ και όχι μόνο, το πρωί, θα διαπιστώσει ότι το πρόγραμμα είναι μοιρασμένο σε 15-λεπτα στα οποία συνωστίζονται πολιτικά πρόσωπα που προσπαθούν να σχολιάσουν την επικαιρότητα και να μας πείσουν ότι ο γάιδαρος έχει φτερά. Απορώ που βρίσκονται τόσοι πολλοί καθημερινά να μιλήσουν, πέραν από τους γνωστούς μαϊντανούς, που το έχουν κάνει επάγγελμα. Άλλη δουλειά δεν έχουν να κάνουν; Αυτό είναι το έργο που τους έχει ανατεθεί να επιτελέσουν; Εκείνο που καταφέρνουν είναι απλά και μόνο να γελοιοποιούν εαυτούς.

Ο χορός της φωτιάς

Έλεγα σε προηγούμενη ανάρτηση πως η κύρια απειλή του καλοκαιριού είναι οι πυρκαγιές, η καταστροφή των λιγοστών πλέον δασών της Ελλάδας. Είδαμε να καίγεται στη Ρόδο, δασική έκταση πάνω από πενήντα χιλιάδες στρέμματα. Είδαμε φωτιές σε περιοχές της Αττικής, της Εύβοιας και της Δυτικής Ελλάδας. Γενικά οι περιοχές που παρουσιάζουν επενδυτικό ενδιαφέρον, ως εκ θαύματος, όταν πιάσουν δυνατοί άνεμοι, καίγονται και τα αίτια αποδίδονται σε όλους τους άλλους παράγοντες πλην αυτών του εμπρησμού. Μόνο ενδείξεις και υπόνοιες διατυπώνουν οι ειδικοί. Σαφή δήλωση, ότι κάποια πυρκαγιά οφείλεται σε εμπρησμό δεν ακούσαμε από επίσημα χείλη, αλλά μόνο από κατοίκους. Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβουμε που αποσκοπούν οι φωτιές που εκδηλώνονται κοντά σε οικισμούς. Φυσικά στην οικοπεδοποίηση του πρώην δασικού χώρου. Και το σύστημα για όσους γνωρίζουν δουλεύει καλά. Και μη μου πείτε πως οι δρόμοι της φωτιάς στη δυτική Ελλάδα δεν ακολουθούν την Ιόνια οδό! Οι αρμόδιοι έτσι από περιέργεια καλά θα κάνουν να το ελέγξουν. Εκείνο που εγώ θέλω να σημειώσω ως απλός παρατηρητής, είναι πως η πολιτεία και κυρίως οι τοπικοί φορείς δεν έλαβαν κανένα μέτρο για την αποτροπή εκτεταμένων καταστροφών από πυρκαγιές. Αν π.χ. στη φωτιά της Ρόδου υπήρχαν νεκρές ζώνες στο δάσος, ή ζώνες πυρόσβεσης, όπως λέγονται, η φωτιά θα μπορούσε ενδεχομένως να είχε περιοριστεί. Αν, ας πούμε δίπλα στα δέντρα δεν υπήρχαν σκουπίδια που μπορεί να λειτουργήσουν ως πιθανές εστίες πυρκαγιάς, πολλές φωτιές ενδεχομένως θα είχαν αποφευχθεί. Αλλά τι λέω θα μου πείτε τώρα! Εδώ, βασικά θέματα δεν αντιμετωπίζονται!

Ο χορός του Ζορμπά

Η αποπομπή του κυρίου Ζορμπά, ο οποίος είχε ορισθεί ως επικεφαλής της αρχής για την καταπολέμηση του μαύρου χρήματος, και κατ’ επέκτασιν της διαλεύκανσης της υπόθεσης των ομολόγων και χρηματισμού κομμάτων και πολιτικών από τη Siemens, απέδειξε περίτρανα πως οι μίζες δεν πρόκειται ποτέ να εκλείψουν και δεν έχει καμιά τύχη όποιος εισαγγελικός λειτουργός θελήσει να υψώσει τη φωνή του και να ξεσκεπάσει πρόσωπα και κόμματα. Επιβεβαιώθηκε αυτό που δειλά διαδόθηκε από τα ΜΜΕ πως τα δύο μεγάλα κόμματα τα έπαιρναν αδρά και οι διαμεσολαβητές τους απροκάλυπτα. Τα μικρά κόμματα δεν επιβεβαιώθηκε ακόμη πως έπαιρναν κάτι κι αν γινόταν αυτό, τα ποσά θα ήταν μηδαμινά, ίσα - ίσα για να τους κλείνουν το στόμα.
Γίνεται δηλαδή κάτι παρόμοιο με αυτό που κάνουν όσοι εφοριακοί λαδώνονται για διευθέτηση θεμάτων επιχειρήσεων, οι οποίοι παραχωρούν το 20% της μίζας που απαιτούν στο λογιστή της επιχείρησης για να του κλείσουν το στόμα. Ακούσατε ποτέ λογιστή να κατηγορεί εφοριακό; Εγώ προσωπικά όχι. Μόνον επιχειρηματίες, αγανακτισμένους από αυτό το νταβατζιλίκι, που βγαίνουν ευθαρσώς και καταγγέλλουν τέτοια περιστατικά. Εκείνο πάντως που εγώ προσωπικά δεν περίμενα ήταν η εντολή παύσης του κυρίου Ζορμπά να μεθοδευτεί από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, μέσω του υπουργού τύπου. Εκεί που πήγε να μας πείσει πως όλα θα βγουν στο φως, πως το μαχαίρι θα φτάσει μέχρι το κόκαλο και πως οι πολιτικοί μας διάγουν βίον σεμνόν και ταπεινόν, (τζάμπα κόπος), έρχεται ο ίδιος και κάνει την ανατροπή, επιβεβαιώνοντας πως ο αποπεμφθείς εισαγγελέας είχε δίκιο. Μπράβο! Και στη θέση του φυσικά θα φροντίσουν να βάλουν κάποιον δικό τους, για να συνεχίσει η δικαιοσύνη το ανεξάρτητο έργο της. Βρε, για χαζούς μας περνάτε! Δεν πιστεύω να υπάρχει κάποιος που να νομίζει ότι θα μάθουμε ποτέ τι συνέβη με τη siemens, άσχετα αν ανακρίνουν ή όχι τον Σικατσεκ. Αυτός τους έχει όλους ΣΗΚω ΚΑΤΣΕ. Και τη λίστα με τα ονόματα που έχει να θελήσει να μας δώσει με αυτούς που λάμβαναν τα ποσά, δεν πρόκειται να τη δημοσιεύσουν οι ελληνικές αρχές. Τα στοιχεία θα μείνουν στα αρχεία…για ευνόητους λόγους.

Ο χορός του Πρωθυπουργού

Και μέσα σ’ όλα αυτά για επικοινωνιακούς κυρίως λόγους, πραγματοποιήθηκε και το ετήσιο τραπέζωμα του πρωθυπουργού προς τους βουλευτές των θερινών τμημάτων της βουλής. Είδαμε πόση μεγάλη σημασία έδωσαν κάποιοι σε αυτό το γεγονός με δηλώσεις τους στα ΜΜΕ και φυσικά δια της απουσίας τους, όπως αυτή του κυρίου Βαρβιτσιώτη, του νεότερου, ο οποίος προτίμησε να συνεχίσει τις βουτιές του στη Μύκονο, παρά να στριμωχτεί στην ταβέρνα με τα κοψίδια. Για τέτοια είμαστε τώρα! Εκείνος φυσικά που έτρεξε από τους πρώτους ήταν ο κύριος Κουκοδήμος, ο οποίος ύστερα από ένα σύντομο πάγωμα ξαναμπήκε στην κυβερνητική ομάδα, ανεβάζοντας λίγο το όριο ασφαλείας, από το 151 στο 152. Όποιος καίγεται στο γάλα, φυσάει και το γιαούρτι. Μήπως θα έπρεπε λίγο να τους τραβήξει τ’ αυτιά ο πρωθυπουργός; Μήπως να τους έλεγε να δουλέψουν και λίγο για τον τόπο τους; Ή μήπως να έπειθε κάποιους να σταματήσουν να παρουσιάζονται ως χλιδάτοι νεόπλουτοι, οι οποίοι πριν εκλεγούν δήλωναν σχεδόν φτωχοί και τώρα δεν ξέρουν τι έχουν. Τουλάχιστον να μην προκαλούν. Ποιος θα μπορούσε ας πούμε να φτιάχνει ένα σπίτι κάθε χρόνο, ότι μισθό και να παίρνει. Κι αν κρίνω από τη δήλωσή εισοδήματος πολλών αρχόντων, τότε πολλά από αυτά τα ακίνητα μάλλον ουρανοκατέβατα φαίνονται. Αντί λοιπόν να τους μαντρώσει και να πάρει το βούρδουλα, τους τάισε κιόλας. Αντί να προσπαθήσει να τους περάσει την άποψη, πως ρε παιδιά εντάξει, ό,τι φάγατε – φάγατε, δουλέψτε και λίγο, τους χαϊδεύει τ’ αυτιά.

Πώς λοιπόν εγώ να μεταπεισθώ πως όλα όσα ακούγονται για σχέση κομμάτων και πολιτικών με εταιρείες, επιχειρηματίες και γενικά δυνατούς οικονομικούς παράγοντες του τόπου, είναι ανακριβή; Πώς να μην πιστέψω πως και εδώ ισχύει ο άγραφος νόμος της σιωπής, η ομερτά, όπως είναι ο σικελικός μαφιόζικος όρος τιμής, που δε συγχωρεί και δεν σηκώνει λάθη; Πώς μπορεί κάποιος να με πείσει πως οι σεμνοί και ταπεινοί μας άρχοντες με τις βίλες, τα πάρτι, τα αυτοκίνητα, τη μεγάλη ζωή και τις φτωχές φορολογικές δηλώσεις, ενδιαφέρονται για το καλό όλων μας; Πού είναι η εφορία, ο εισαγγελέας ή η ΥΠΕΕ να ελέγξει, έτσι δειγματοληπτικά, μια φορολογική δήλωση πολιτικού προσώπου, πριν και μετά την εκλογή του; Εμάς ξέρουν να μας ξεσκίζουν, αν ας πούμε δεν έχουμε μια απόδειξη στη σακούλα μας. Αλλά είπαμε, ΟΜΕΡΤΑ!

Ο χορός του Ζαλόγγου

Νέα φοροεισπρακτικά μέτρα ανακοινώθηκαν από το υπουργείο Οικονομίας, για την τόνωση, όπως λέγεται του προϋπολογισμού, μιας και το πρόγραμμα εκτέλεσής του έχει μείνει κατά 15% περίπου πίσω, κοντά στο 1 δις μέχρι και το Μάιο. Έτσι καλούμαστε όλοι εμείς οι αδύναμοι πολίτες να βάλουμε το χέρι ξανά στην τσέπη για να συμμαζέψει ο κύριος Αλογοσκούφης τα ασυμμάζευτα. Δεν κοιτάν καλύτερα λέω γω να τα πάρουν από αυτούς που τα έτρωγαν τόσο καιρό και εξακολουθούν ακόμη και σήμερα. Δεν κοιτάν να φτιάξουν την κατάσταση στα δύο βασικά λιμάνια της χώρας, που εδώ και καιρό υπολειτουργούν, με αποτέλεσμα να χάνονται τεράστια ποσά από εισφορές και ΦΠΑ εισαγωγών; Θα έκλειναν την τρύπα στον προϋπολογισμό και θα περίσσευαν κιόλας. Άσε που θα ήταν και παγκόσμια πρωτοτυπία: θα έκλειναν τη μαύρη τρύπα με μαύρο χρήμα! Ετοιμαστείτε λοιπόν να πληρώσουμε κεφαλικό φόρο, αυξήσεις σε ΦΠΑ, καύσιμα, τέλη κυκλοφορίας, ποτά, τσιγάρα και γενικά είδη πρώτης ανάγκης. Να σημειώσω πως δεν χρειάζονται και ιδιαίτερες ικανότητες για να σκεφτεί κάποιος τέτοιες λύσεις, ούτε χρειάζεται να έχει διδακτορικά σε οικονομικούς τομείς, για να αυξήσει τους φόρους, όταν υπάρχει έλλειμμα. Και η κουτσή Μαρία θα μπορούσε να εφαρμόσει αυτή τη λύση. Εκείνο που κάνει τη διαφορά, (κουτσής Μαρίας – υπουργού), είναι το κατά πόσο είναι ικανός να αυξήσει την παραγωγή του υπουργείου του χωρίς να επιβαρύνει τους πολίτες. Και δυστυχώς στο συγκεκριμένο υπουργείο ο κύριος Αλογοσκούφης δεν κάνει τη διαφορά και αυτό δεν το λέω εγώ, αλλά οι δικοί του συνάδελφοι, υπουργοί και βουλευτές, οι οποίοι διαφοροποιούνται, παρά την στήριξη που του παρέχεται από τον πρωθυπουργό.

Κάποτε, αν θυμάμαι καλά επί τουρκοκρατίας, υπήρχε ο φόρος της δεκάτης. Κάθε πολίτης ήταν υποχρεωμένος να καταβάλλει στο κράτος το ένα δέκατο από τα εισοδήματά του, (προϊόντα). Μπορεί άραγε κάποιος σήμερα να υπολογίσει πόσα από τα εισοδήματά μας επιστρέφουν στο κράτος, είτε με άμεσους είτε με έμμεσους φόρους; Είμαι σίγουρος πάνω από το ένα δεύτερο. Και η τάση είναι ανοδική. εμείς απλά προσαρμοζόμαστε στα νέα δεδομένα, σαν χαμαιλέοντες στο καινούργιο περιβάλλον και εξακολουθούμε να αντέχουμε. Για πόσο όμως ακόμη…